Kulağa Hoş Gelen Erkek Bebek İsimleri
Bebeğinizin cinsiyetini öğrendikten sonra şimdi sıra erkek bebeğinize isim bulmaya geldi. Anne baba olarak erkek bebeğinize güzel ve anlamlı bir isim bulmak istiyorsunuz. O halde sizler için hazırladığımız Kulağa Hoş Gelen Erkek Bebek İsimleri listemizi okuyabilirsiniz. İşte size Kulağa Hoş Gelen Erkek Bebek İsimleri ve anlamları…
A Harfi
Agâh: Bilen, bilgili, haberli, uyanık.
Akad: Doğruluğuyla, dürüstlüğüyle tanınmış kimse.
Akalp: Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
Akay: Parıltılı ay, ışıklı ay.
Akel: 1. Doğru, dürüst işler yapan kimse.2. Eli uğurlu olan kimse.
Aköz: Özü temiz, doğru olan kimse.
Alaz: 1. Alev. 2. Ağaçsız, açıklık yerler. 3. Gösteriş, haşmet.
Algın: 1. Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. 2. Sevdalı, âşık, vurgun. 3. Hızlı akan su. 4. Cılız, zayıf.
Ali: 1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.
Alp: 1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse. 2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan.
Anıl: 1. Amaç, erek. 2. Yavaş, ağır. 3. Bellek, hafıza. 4. “Adın her zaman anılsın” anlamında kullanılan bir ad.
Aren: Farsça: Parlak renkteki kum tanesi. Hititçe: Işık.
Arın: 1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü.
Atalay: Ünlü, namlı, şöhretli kimse.
Ayaz: 1. Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk. 2. Açık, bulutsuz hava. 3. Aydınlık, ışık. 4. Mehtap.
Aydın: 1. Işıklı, pırıltılı, aydınlık. 2. Açık, kolay anlaşılır. 3. Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan, ileri düşünceli kimse. 4. Umut veren. 5. Mehtap.
Aygun: Ay gibi güzel, Güneş gibi parlak olan.
Aziz: 1. Ermiş, eren. 2. Sevgide üstün tutulan.
B Harfi
Baran: Yağmur.
Barın: 1. Bütün, hep. 2. Güç, kuvvet. 3. Göğüs.
Bartu: 1. Varlık, servet.2. Varılacak yer, mesafe.
Baysal: 1. Rahat, dingin. 2. Gürültüsüz, huzurlu.
Berge: İm, iz, eser.
Berkay: Sağlam ve güçlü kimse.
Berker: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Berkin: Sağlam, güçlü, kuvvetli.
Boğaç: 1. Boğan.2. Boğaya benzeyen.3. Dede Korkut hikâyelerinde geçen bir kahraman adı. Küçük yaşta bir boğayı öldürdüğü için bu ad verilmiştir.
Bora: Genellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına.
Boran: 1. Bora. 2. Sis, duman. 3. İç sıkıntısı. 4. Yaban güvercini.
Buğra: Erkek deve.
Bulut: Atmosferdeki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan, biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrılan yığınlar.
C Harfi
Can: 1. Ruh. 2. Güç, dirilik. 3. İnsanın kendi varlığı, özü. 4. Gönül. 5. Çok içten, sevimli, şirin kimse.
Canser: "Canını, özünü ortaya koy" anlamında kullanılan bir ad.
Cansunar: "Canını feda eder" anlamında kullanılan bir ad.
Cem: 1. Hükümdar, şah. 2. İran mitolojisinde şarabı bulan. 3. Ar. Toparlanma, bir araya gelme.
Cenk: Savaş.
Civan: Taze, genç delikanlı.
Çağ: 1. Dönem, mevsim, zaman. 2. Yaş. 3. Yüzyıl, asır. 4. Çağlayan.
Çağan: 1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu.
Çağdaş: 1. Aynı çağda yaşayan. 2. Bulunulan çağın koşullarına uygun olan. 3. Yaşıt.
Çağlar: 1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse.
Çağrı: 1. Birini çağırma, davet. 2. Doğan, çakır kuşu. 3. Rütbe, unvan, san.
Çınar: 1. Boyu 30 m.ye ulaşabilen, kalın dallı, çok uzun ömürlü bir ağaç türü. 2. Dayanak, destek, güç alınan kimse.
D Harfi
Dağhan: Eski Türklerde dağ Tanrısı.
Dalan: 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.
Dalga: Deniz veya göl gibi geniş su yüzeylerinde genellikle rüzgâr, deprem vb.nin etkisiyle oluşan kıvrımlı hareket.
Deha: 1. İnsan zekâsının ulaşabileceği en yüksek aşama. 2. Dâhi.
Demir: 1. Koyu renkli, kolay işlenen, dayanıklı, kullanılış yerleri çok maden. 2. Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Demircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Deniz: 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2. Çok, bol.
Denizhan: Eski Türklerde deniz Tanrısı.
Deren: Derleyen, toplayan.
Derin: 1. Çok gelişmiş, çok ilerlemiş. 2. Yoğun. 3. İçten gelen.
Derviş: 1. Bir tarikata girmiş, onun yasa ve törelerine bağlı kimse. 2. Alçak gönüllü, hoşgörülü kimse.
Devrim: Dünya görüşünde, felsefede, bilimde, sanatta veya toplumsal düzende birdenbire olan niteliksel değişme.
Dinç: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Doğa: 1. Var olan her şeyin, canlı ve nesnelerin tümü. 2. Deniz, dağ, ova, orman vb.nin oluşturduğu fiziksel dünya. 3. Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü.
Doğan: 1. Doğan, dünyaya gelen. 2. Kartalgillerden, alıştırılarak kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş.
Doğu: Güneşin doğduğu yön, gündoğusu.
Dora: 1. Dağ doruğu. 2. Bir şeyin üst kısmı, yukarısı, tepe. 3. En yüksek yer, uç.
Doruk: 1. Tepe, en yüksek yer, uç, zirve. 2. En üstün başarı düzeyi. 3. Kibirli.
Dündar: 1. bk. Dindar2. T. Eski ordu düzeninde artçı birlik.
Dünya: Üzerinde yaşadığımız toprak ve denizler, yeryüzü.
E Harfi
Edis: Ulu, yüce, değerli kimse.
Efe: 1. Batı Anadolu köy yiğidi. 2. Ağabey.3. Kabadayı.
Ege: 1. Bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her hâlinden sorumlu olan kimse. 2. Yaşça büyük. 3. Sahip.
Egemen: Buyruk ve hüküm sahibi, buyruğunu yürüten, bağımlı olmayan.
Ekin: 1. Ekilmiş tahılın filiz vermiş biçimi, tarlada bitmiş tahıl. 2. Buğday. 3. Kültür.
Elgin: Garip, yabancı, gurbette yaşayan.
Emre: 1. Âşık, tutkun. 2. Halk şairi. 3. Kardeş. 4. Arkadaş
Ender: Çok az, çok seyrek, az bulunan.
Ener: En yiğit, en kahraman kişi.
Engin: 1. Açık deniz. 2. Ucu bucağı görünmeyecek kadar çok geniş. 3. İyi, güzel, temiz, sağlam.
Eray: Ayın hilal durumu, yeni ay.
Erdem: Ahlakın övdüğü iyilikçilik, acıma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk gibi niteliklerin genel adı, fazilet.
Erdinç: Dinç, güçlü kimse.
Erman: Yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Erol: "Yiğit ol, doğru ol" anlamında kullanılan bir ad.
Ersin: 1. "Amacına ulaşsın, kavuşsun" anlamında kullanılan bir ad. 2. "Sen yiğitsin, kahramansın" anlamında kullanılan bir ad.
Esen: Sağlıklı, sağlam, rahat.
Eser: 1. Soğuk. 2. Sert esen rüzgâr. 3. Belirti, iz. 4. Ar. Yapıt.
Evren: 1. Gök varlıklarının tümü, kâinat. 2. Ejder, ejderha. 3. Boylu boslu, yakışıklı. 4. Kahraman, yiğit. 5. Zaman.
Eymen: 1. Daha uğurlu, daha bereketli. 2. Sağ tarafta olan.
F Harfi
Fatih: 1.Zafer kazanan, fetheden (kimse). 2.Büyük ve önemli bir iş bitiren (kimse). 3.İslam devletlerinde bir ülkeyi veya bir şehri savaşarak alan hükümdar ve komutanlara verilen unvan.
Fatin: Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse.
Faris: 1. Atlı, süvari. 2. İyi ata binen. 3. Anlayışlı, sevgili.
Fazıl: Faziletli, erdemli (kimse).
Ferih: Çok sevinçli, neşeli.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Fikri: Düşünsel.
Feyiz: 1.Verimlilik, gürlük, ongunluk, bereket. 2.Artma, çoğalma. 3.İlerleme, kültürel gelişme, olgunluk. 4.Manevi haz, mutluluk, iç huzuru.
Feza: 1. Uzay. 2. Geniş alan. 3. Geniş ova.
G Harfi
Giray: Eskiden Kırım hanlarının ve han ailesinden olan prenslerin kullandığı san.
Gökay: Mavi gözlü kimse.
Gökberk: Yeşil yaprak.
Gökmen: Sarışın, mavi gözlü kimse.
Göksel: Gökle ilgili, semavi.
Görkem: 1. Gösteriş, heybet. 2. İyi gelişmiş, gürbüz.
Günay: Güney, güneş gören yer.
Güney: 1. Dört ana yönden biri, Kuzey Kutbu'na karşı olan. 2. Her zaman güneş alan yer.
Güray: Etrafa çokça ışık ve aydınlık saçan.
Güven: Korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu, sevinç, mutluluk.
H Harfi
Haldun: Sonsuz olan, ebedî olan.
Halim: Yumuşak huylu kimse.
Halis: Katışık olmayan, katışıksız, saf.
Haluk: İyi ahlak sahibi, iyi huylu, geçimli kimse.
Hami: Koruyucu.
Han: 1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
Haşmet: Görkem.
Hazar: Barış ve güven.
Hikmet: 1.Bilgelik. 2.Tanrı'nın insanlar tarafından anlaşılamayan amacı. 3.Gizli sebep. 4.Öğüt verici söz.
Hür: Özgür.
I Harfi
Ilgar: 1.Dizginleri koyuverilmiş atın dörtnala koşması. 2.Atla ansızın yapılan doludizgin saldırı.
Ilgaz: 1. Atın dört nala koşması. 2. Hücum, akın.
Ira: Karakter.
Işık: Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji, erke, ziya, nur, şavk.
Işkın: Filiz. Sürgün.
Itri: Kokulu; güzel koku ile ilgili.
İ Harfi
İlbars: Ülkenin en güçlü kimsesi.
İlbay: Vali.
İlbey: Memleketin, ülkenin hükümdarı.
İldem: Yaptığı işin kötü sonuç vermesinden üzülen, pişmanlık duyan kimse.
İldeniz: Ülkenin denizi.
İlgi: İki şey arasındaki herhangi bir bağlılık, ilişki.
İlham: 1.Esin. 2. 2.Tanrı'nın, peygamberlerin yüreğine doldurduğu tanrısal âleme özgü duygu ve düşünceler.
İlhan: İmparator.
İlkay: Ayın hilal durumu, yeni ay.
İlke: 1.Temel düşünce, temel inanç, umde, prensip. 2.Temel bilgi. 3.Davranış kuralı.
İlker: İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
İmer: Çok zengin, varlıklı.
İrşat: Doğru yolu gösterme, uyarma.
K Harfi
Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi.
Kayra: Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan.
Kenan: 1. Vaat edilmiş ülke.2. Cennet.3. Hazreti Yakup'un ülkesi, Filistin.
Kerem: 1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.
Kor: 1. İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası. 2. Kırmızı. 3. Sıra, dizi, altın dizisi. 4. Dere.
Koralp: Ateşli, canlı, hareketli yiğit.
Korcan: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Korel: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Köksal: "Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin" anlamında kullanılan bir ad.
Kunt: Ağır, kalın, dayanıklı ve sağlam.
Kutay: 1. Kutlu, uğurlu ay. 2. İpek, ipekli kumaş.
Kuzey: 1. Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı. 2. Bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer.
L Harfi
Lami: Parıldayan, parlak, parıltılı.
Latif: Yumuşak, hoş, ince bir güzelliği olan.
Ledün: Tanrı huzuru, Tanrı katı.
Lemi: Parlak, parıldayan.
Levent: 1. Boylu boslu yakışıklı kimse. 2. Osmanlı donanmasında ve kıyılarda görev yapan asker sınıfı. 3. Yiğit denizci.
Levin: Renk, boya.
M Harfi
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan. 2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde. 3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Meriç: Kuş iskeleti.
Mert: 1. Erkek. 2. Özü sözü doğru olan.
Mertel: Özü sözü doğru kimse.
Mertol: "Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.
Mete: Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174)
Metin: Sağlam, dayanıklı, güçlü.
Mirkelam: Güzel, nazik konuşan kimse.
Mithat: Övme, methetme.
Mungan: Eli açık, cömert.
Mutlu: Mutluluğa ermiş olan, mesut.
N Harfi
Nadir: Seyrek, az bulunur.
Nafi: Yararlı.
Necat: Kurtuluş.
Nefer: 1. Bir adam, tek kişi. 2. Er, asker.
Nejat: 1. Soy, nesil. 2. Doğa, yaradılış, yapı.
Nerim: Pehlivan, yiğit.
Nesim: Hafif yel, esinti.
Nevzat: Yeni doğmuş, yeni doğan çocuk.
Noyan: 1. Başkomutan. 2. Bey.
O Harfi
Oğan: Tanrı.
Oğuzcan: Gerçek dost.
Oktay: Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Olcayto: Bahtlı, şanslı, talihli.
Olçun: 1. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse.
Olgun: 1.Tamamlanmış, iyice işlenmiş 2.Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gereği kadar gelişmiş, ağırbaşlı (kimse), kâmil.
Onat: 1.Özenli, düzgün, uygun. 2.Yararlı. 3.Dürüst, iyi ahlaklı.
Onatkut: İyi yaradılışlı, kutlu kimse.
Ongun: 1.Çok verimli, bol, eksiksiz. 3.Yarar duruma gelmiş, bayındır. 3. Mutlu. 4. Kutlu, uğurlu.
Onur: 1. İnsanın kendine karşı duyduğu saygı. 2. Başkalarının gösterdiği saygının dayandığı değer, şeref.
Oytun: 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova.
Oykut: Kutlu, mutlu düşünceye sahip olan.
Ozan: 1. Şiir yazan, şair. 2. Halk şairi. 3. Şakacı, güzel ve tatlı konuşan.
Ö Harfi
Ödül: 1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan.
Öğün: 1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan.
Öğünç: Övünmeye yol açan, övünülecek şey.
Öney: Önde olan, önde gelen, üstün.
Öngü: 1. İlk, önce, önceki. 2. Direnme, inat.
Övgü: Birini ya da bir şeyi övmek için söylenen söz veya yazılan yazı.
Özgür: 1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
P Harfi
Pars: Kedigillerden, genellikle Asya ve Afrika'nın sıcak bölgelerinde yaşayan, postu benekli, bazen de düz siyah, çevik, yırtıcı, etçil, memeli hayvan, leopar, panter.
Pasin: 1. Canların özü, canın başı. 2. Eski bir Türk oymağının adı.
Payidar: 1. Saygın, rütbeli. 2. Kalıcı.
Pekcan: 1. Sağlam, dayanıklı, güçlü. 2. Acılara ve sıkıntılara karşı dayanıklı.
Peker: 1. Sert+er, sert erkek. 2. Güçlü kimse. 3. Gözüpek, cesur yapılı.
Pertev: Işık, parlaklık.
Perver: Büyüten, yetiştiren, besleyen, koruyan, eğiten.
Peyami: 1. Çok içten ve doğru kimse. 2. Bilgi Veren, Toplayan. 3. Haberi olan, bilgili. 4. Haberle, bilgi ile ilgili. 5. Haber veren.
Poyraz: 1. Kuzeydoğudan esen soğuk rüzgâr. 2. Kuzey yönü.
R Harfi
Rasih: 1. Köklü, kök salan 2. Bilgisi çok geniş olan.
Rasin: Sağlam, dayanıklı, güçlü.
Rebi: İlkbahar.
Refi: Yüksek, yüce.
Refik: Arkadaş, dost.
Reha: Kurtuluş, kurtulma.
Remzi: Simge
Reva: Yakışır, yerinde, uygun.
Rüzgar: 1. Zaman, devir. 2. Dünya. 3. Yel.
S Harfi
Saner: Ünlü, tanınmış kimse.
Sarp: 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi güç.
Sarper: Sert, güçlü erkek.
Saygın: Saygı gören, sayılan, hatırlı.
Seçkin: Benzerleri arasında niteliklerinin yüksekliğiyle göze çarpan, üstün, seçilen.
Sefa: 1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe.
Semih: Cömert, eli açık.
Serçin: 1. Seçme, seçkin olan. 2. Mekiğin parçalarından her biri.
Sergen: 1. Raf. 2. Vitrin. 3. Tepelerdeki düzlük yerler. 4. Yorgun, perişan.
Sezer: Duygulu, hisli, anlayışlı.
Sinan: Mızrak, süngü.
Soner: Son doğan erkek çocuk.
Sözen: Güzel konuşan, söylev veren, hatip.
Sözer: Sözünde duran kimse.
Ş Harfi
Şafak: Güneş doğmadan az önce beliren aydınlık.
Şahan: Şahin
Şahin: Oldukça büyük boylu, yırtıcı kuş.
Şan: Ün, nam, şöhret.
Şahin: Oldukça büyük boylu, yırtıcı kuş.
Şair: Şiir yazan kimse, ozan.
Şems: Güneş.
Şener: Mutlu, neşeli kimse.
Şeniz: Mutlu, sevinçli bir iz bırakan kimse.
Şeref: Büyüklük, ululuk, üstünlük.
Şerif: 1.Kutsal, şerefli. 2.Soylu, temiz. 3.Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'in soyundan olan kimse.
T Harfi
Taha: Kur´an-ı Kerim'in yirminci surenin adı.
Tamer: Tümüyle nitelikli kişi.
Tamerk: Güçlü, kuvvetli kimse.
Tan: 1. Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak vakti. 2. Sabah akşam esen serin rüzgâr.
Tanalp: Şafak gibi aydınlık yiğit.
Tansu: Şafağın aydınlattığı su gibi parlak ve temiz olan.
Tanyel: Şafak vakti esen rüzgâr.
Taylan: 1. İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu. 2. Çok yağmur yağmasına karşın işlenebilir durumdaki toprak.
Tekin: 1. Tek, eşsiz. 2. Uyanık, tetikte. 3. Uslu. 4. Şehzade, prens. 5. Uğurlu.
Teoman: Hun İmparatoru Mete´nin babası.
Tibet: Çin´in batısında özerk bir bölge.
Timur: Demir.
Toker: Gözü tok kimse.
Tonguç: 1. En büyük çocuk. 2. Bir tür kuş, baykuş.
Toprak: 1. Yer kabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. 2. Ülke, memleket. 3. İşlenmiş arazi.
Toygar: Boz renkli, küçük, ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, toygar.
Tuğra: Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları, özel bir biçimi olan sembolleşmiş işaret.
Tuna: 1. Çok, bol. 2. Yavru. 3. Görkemli, gösterişli.
Tunç: Koyu kızıl renkte olan, bakır, çinko ve kalay alaşımı, bronz.
Turgay: Boz renkli, küçük, ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, toygar.
Tuyan: 1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu.
Türkay: Ay gibi parlak, aydınlık Türk.
U Harfi
Ulaş: Amacına ermiş, isteğine kavuşmuş kimse.
Ulu: 1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin.3. Saygın.
Uluç: Yüce saygın kimse
Ulubey: Yüce, saygın, değerli bey.
Uluhan: Büyük, saygın hükümdar.
Umut: Ummaktan doğan güven duygusu, ümit.
Ural: Kale, şehir, kent al, ele geçir" anlamında kullanılan bir ad.
Utku: Üstünlük, zafer.
Uygar: Kültürlü, eğitimli, görgü kurallarına uyan, medeni kimse.
Uzay: Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk.
Unan: 1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak.
Ü Harfi
Ülez: Batmakta olan güneş.
Ülger: 1. Şeftali, kumaş vb.ndeki ince tüy. 2. Vecize.
Ümit: Umut.
Ünkan: Tanınmış soydan gelen kimse.
Üntürk: Tanınmış, ünlü Türk.
Ünver: "Ünlen, tanınmış bir insan ol" anlamında kullanılan bir ad.
Üstay: Ay gibi yüksek, yüce.
Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.
Üstüner: Seçkin, başarılı kimse.
V Harfi
Vahit: Bir, tek.
Vatan: Yurt
Vefa: Sevgiyi sürdürme, sevgi, dostluk bağlılığı.
Vergin: Verici, özverili kimse.
Vesim: Güzel yüzlü.
Volga: Rusça: Avrupa’nın en uzun nehri, Volga nehri ya da İdil nehri.
Fince: Beyaz, ak sular, beyaz nehir.
Volkan: Yanardağ.
Vurgun: Birine tutkun, âşık.
Y Harfi
Yağız: 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.
Yamaç: 1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın.
Yaman: 1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.
Yavuz: 1. İyi, güzel. 2. Mert, cesur. 3. Becerikli, hamarat. 4. Yumuşak huylu.
Yener: Üstün gelen, kazanan.
Yetener: Olgun erkek.
Yiğit : 1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse.
Yiğitalp: Yiğit: 1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp. 2. Delikanlı, genç erkek. 3. Gözü pek, düşüncelerini açıkça söylemekten çekinmeyen kimse. Alp: 1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse. 2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan.
Yücel: "Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle" anlamında kullanılan br ad.
Yücelen: Yükselen, yüce bir duruma gelen.
Z Harfi
Zafer: 1. Amaca ulaşma, başarı. 2. Düşmanı yenme, üstün gelme, utku.
Zahir: Açık, belli. Kuşkusuz, elbette.
Zahit: Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu.
Zeyrek: 1. İlgi çekici. 2. Eli uz, usta. 3. Akıllı, zeki.
Ziya: Işık.
Zuhur: Görünme, meydana çıkma, baş gösterme.
Dünyaya getirdiğiniz bebeğinize isim koymak, onun yaşamı boyunca kullanacağı ismi seçmek çok da kolay değil. Bu süreçte bebeğinize daha kolay isim seçmek için Erkek Bebek İsimleri yazımıza göz gezdirebilir, hazırladığımız listeden içinize en çok sinen isme karar verebilirsiniz.