ESKİ TÜRKÇE ERKEK İSİMLERİ

Aylardır beklediğiniz bebeğinizi sevgiyle karşılamak için hazırlık yaparken belki de sizi en çok heyecanlandıran ona bir isim seçmeniz olacak. Bebeğinizi kucağınıza almaya hazırlanırken bir yandan da onun hayatı boyunca kullanacağı ismine karar vereceksiniz. Oldukça heyecan verici ve özel bir deneyim olan bu süreçte hem sizin hem de eşinizin birlikte seveceğiniz bir isim üzerinde karar vermek biraz zor olabilir. Modern erkek bebek isimleri, Kulağa hoş gelen erkek bebek isimleri,  değişik ve ilginç erkek bebek isimleri arasından hala istediğiniz gibi bir isim seçemediyseniz son dönemde anne babaların 2024 erkek isimleri arasında tercih etmeye başladığı Eski Türk İsimlerine de göz gezdirebilirsiniz. Eski Türkçe Erkek İsimleri ile Öz Türkçe Erkek İsimlerinin bir arada olduğu alfabetik listemizde Türk kültürünün ve tarihinin izlerini taşıyan isimler arasından içinize sinecek bir Türk kökenli erkek isim seçebilirsiniz. İşte size Eski Türk Erkek Bebek İsimleri ve anlamları…

 

 

A HARFİ

Abay: 1. Beceri. 2. Seziş, anlayış. 3. Büyük erkek kardeş.

Acar: 1. Kuvvetli, güçlü, dinç. 2. Çevik, atılgan, kabına sığmaz. 3. Gözü pek, yiğit, cesur, kabadayı, yılmaz, 4. Hoş, sevimli yüzlü (kimse). 5. Yeni. 6. Taze. 7. Şişman, etli, semiz. 8. Çalışkan, becerikli. 9. Açıkgöz, zeki. 10. Çapkın. 11. Bir çeşit zehirli ot

Aclan: Hızlı, çabuk, telaşlı kimse

Acun: 1. Dünya. 2. Varlık

Adal: “Adın yayılsın, ün kazan” anlamında bir ad

Adanır: Ad alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli

Akabey: Saygıdeğer, varlıklı bey

Akay: Parlak ay, aydınlık, ışık, dolunay, adam, erkek

Akbatur: Namuslu ve yiğit

Akın: Hücum, saldırı 

Akman: Temiz, soylu, beyaz ve güzel insan

Aktan: Şafak vakti, parlak ve aydınlık

Aktuğ: Beyaz tuğ

Aksungur: 1. Eski Türk büyüklerine verilen san. 2. Kartalgillerden bir doğan türü, akdoğan

Algan: Alan, fetheden, fatih

Alp: Yiğit, cesur, kahraman

Alpagu: 1. Tek başına düşmana saldıran yiğit. 2. Eski Türklerde bir rütbe adı

Altay: Kutsal sayılan yüksek bir dağın ismi

Aras: Sahip çıkılan, bulunan mal ve talih

Arel: Temiz, dürüst

Artuk: Zenginlik, erdemli ve üstün kişi

Atabey: Selçuklular döneminde ünvan, saygıdeğer kimse

Atahan: Büyük yönetici ata durumundaki han

Ataman: Saygıdeğer kişi anlamına geldiği gibi aynı zamanda kazakların başbuğlarına verilen bir ünvan

Aybar: Gösterişli, ay gibi parlak, korku veren, heybetli kişi

Aybars: Ay gibi beyaz, temiz-güzel pars

Aybora: Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, ay ve fırtına

Ayhan: Yol gösterici, parlayan ayın hakimi ve yolu aydınlatan kişi

Aykaç: 1. Söyleyen, konuşan. 2. Akıl veren. 3. Ozan, şair

Ayman: Hem demiz hem de ay gibi güzel kişi

Aymete: Ay ve Hun imparatoru Mete’den oluşan ad

Aypolat: Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam

Aytuna: Ay gibi gösterişli, görkemli olan

Aytunç: Ay gibi parlak, tunç gibi dayanıklı olan

B HARFİ

Babür: Kaplan, Babür Devleti'nin ünlü kağanı ve böbürlenme

Baha: Kıymet, değer, para

Bahadır: Kahraman, yiğit, gözü kara

Balaban: Yırtıcı kuş ve iri, büyük kişi

Balamir: Avrupa Hun Devleti'nin hükümdarının ismi

Balbal: Eski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen taş

Baler: Tatlı dilli, cana yakın

Balkı: Şimşek, ışık, parlayış

Balkır: Işıl ışıl parıldayan, ışık saçan

Baran: Durağanlığı harekete çeviren etken, güç, ulu ve direnci kıran

Baranalp: Güçlü, yiğit

Baransel: Güçle ilgili, güçsel

Baray: Sonsuzluk

Barbaros: Kızıl sakal

Barçın: İpekli kumaş

Barın: Moğol döneminde Orta Asya’da yaşayan büyük Türk boylarından birisinin adı

Barkan: Gezgin ve çöllerde esen rüzgârdan oluşan küçük kum kitlesine verilen bir isim

Barkın: 1. Yolculuk eden, yolcu, gezgin.2. Kendisini yolundan hiçbir şeyin alıkoymadığı yolcu

Barlas: Savaşçı ve müjde getiren kişi

Bars: Kedigillerden, genellikle Asya ve Afrika'nın sıcak bölgelerinde yaşayan, postu benekli, bazen de düz siyah, çevik, yırtıcı, etçil, memeli hayvan

Bartu: En eski Türk hanlarından biri

Bartu: Varlık, servet anlamına gediği gibi aynı zamanda Eski bir Türk Kağanının ismi

Başer: Başta gelen

Baştuğ: Eski Türklerde baş, başkan, komutan

Baturay: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse

Batu: Güçlü, yiğit, alp

Batuhan: Yiğit, hükümdar

Batur: Yiğit yürekli, bahadır

Bayhan: Varlıklı ve zengin kişi

Baysal: Rahat, huzurlu kişi

Berk: 1. Sağlam, kuvvetli. 2. Katı, sert. 3. Şiddetli. 4. Hızlı. 5. Orman. 6. Ar. Şimşek. 7. Yaprak

Berkin: Güçlü, kuvvetli kişi

Bertuğ: Güçlükleri aşan, engel tanımaz kişi

Bilgen: Bilgili, çok bilen

Bora: Genellikle arkasından yağmur getiren sert ve şiddetli fırtına

Boran: Rüzgar

Buğra: Harezm hükümdarının ismi

Bumin: Göktürk devletinin kurucusu, toparlayan kişi ve baykuş

Büke: 1. Ejderha, büyük yılan. 2. Akılı, bilgili

Bürçe: Kurt yavrusu

C HARFİ

Can: Ruh, aziz, sevgili, gönül

Candar: Silahlı asker

Caner: Can dostu

Caymaz: Sözünü tutan kişi

Cengiz: Deniz ve güçlü, cesur kişi

Ç HARFİ

Çağan: 1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu

Çağatay: Kahraman, cesur, atılgan ve bilinen

Çağdaş: Yaşanılan çağın koşul ve gereklerine uygun olan, yaşıt

Çağıl: Çakıl, çağla ilgili, akan su sesi

Çağın: Yıldırım, şimşek

Çağkan: Çalışkan, hareketli, canlı, su gibi akan, dinamik, enerjik, etkin

Çağla: Dürüst kişi

Çağlar: Çağıl, çağıl akar, küçük çağlayan

Çağrı: Ünvan, rütbe ve davet etmek

Çalım: 1. Gösterişli tavır, kurulma. 2. Kılıcın keskin tarafı. 3. İlgi. 4. Vuruş

Çavlan: Büyük çağlayan

Çebi: Sert bakışlı

Çınar: Boyu otuz metreyi bulan, uzun yıllar yaşayan yeşil yapraklı ağaç

Çığır: 1. Çığın kar üzerinde açtığı yol. 2. İz. 3. Taşlı yol, patika. 4. Yenilikçi akım

Çıray: 1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi

Çolpan: Kuzey yıldızı

Çokay: 1. Köy zengini, çiftlik sahibi. 2. Eşkıya

D HARFİ

Dalan: 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif

Dalay: Deniz

Dağhan: Eski Türklerde dağ Tanrısı

Darga: Başkan, lider

Demir: Dayanıklı ve kullanış sahası geniş, mavimsi esmer renkli bir maden

Demirhan: Güçlü hükümdar

Deniz: 1. Büyük su kütlesi. 2. Büyük su kütlesindeki dalgalanma

Denizhan: Eski Türklerde deniz Tanrısı

Denli: Terbiyeli, saygılı, ölçülü kimse

Devin: 1. Hareket, kımıldanış. 2. Çaba, gayret

Dikmen: İnatçı

Dirim: 1. Yaşama, hayat. 2. Yaşama gücü

Doruk: Tepe, ağaç tepesindeki körpe filiz

Doğudan: Doğu yönünden

Dumrul: 1. Tuğrul kuşu.2. Dede Korkut hikâyelerinde geçen bir kahramanın adı

Dura: "Yaşasın, ölmesin" anlamında kullanılan bir ad

E HARFİ

Ecevit: 1. Çevik, çalışkan, açık fikirli. 2. Açıkgöz. 3. Sinirli

Ediz: Ulu, yüce, değerli kimse

Efe: Batı Anadolu yiğidi, zeybek

Egemen: Buyruk ve hüküm sahibi, buyruğunu yürüten, bağımlı olmayan

Elgin: Garip, yabancı, gurbette yaşayan

Emeç: 1. Hedef. 2. Yamaç. 3. Henüz memeden kesilmemiş buzağı. 4. Su ve kara yosunlarının kökü andıran tutunma organı

Erdem: Fazilet, kişilik yetkinliği, iradeli olma

Erendiz: Gezegenlerin en büyüğü ve güneşe yakınlık bakımından beşincisi, Jüpiter.

Erinç: Dirlik, rahat, huzur

Ergi: İyi, güzel bir şeye erişme

Ergun: 1. Hızlı, çevik.2. İlhanlı padişahlarından birisinin adı

Ergün: Hızlı ve yumuşak huylu kişi

Erhan: Yiğit, hakan.

Erkin: Bağımsız

Erkin: Bağımsız, özgür kişi

Erkmen: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse

Erkut: Güçlü, kutlu kişi

Erkut: Güçlü, kutsal

Erten: 1. Sabah, güneşin doğduğu zaman. 2. Gün

Eymen: Alçakgönüllü, yardımsever

G HARFİ

Gazel: 1. Divan edebiyatında bir nazım biçimi. 2. Türk müziğinde belli bir kurala bağlı olmadan bir kişi tarafından sesle yapılan taksim. 3. Sonbaharda kuruyup dökülen ağaç yaprağı

Gençer: 1. Genç-er. 2. Toplantı, eğlenti

Geray: Giray

Gevheri: 1. Mücevherle ilgili. 2. Kuyumcu

Giray: Eskiden Kırım hanlarının ve han ailesinden olan prenslerin kullandığı san

Gökalp: Kahraman

Gökalp: Kahraman, yiğit

Gökay: Mavi gözlü kişi

Gökçe: 1. Güzel, gösterişli kimse. 2. Yiğit, cesur. 3. Mavi gözlü kimse

Gökhan: Eski Türklerde gök Tanrısı

Gökmen: Tanrıdan gelen

Göktuğ: Savaşmayı seven kimse

Göktürk: İslamlıktan önce Orta Asya da yaşamış bir Türk ulusu

Göymen: Gözleyen, dikkatle bakan kimse

Güçhan: Güçlü hükümdar

Gültekin: Güvenilir kimse

Günçe: Güneşli yer

Günkut: Günü kutlu ve mutlu geçen kimse

Günyeli: Doğu rüzgârı

Gürbüz: Sağlam, güçlü ve iyi gelişmiş, iri

Güvenç: 1. Güvenme duygusu. 2. Sevinçli. 3. Dayanak, arka, yardım

H HARFİ

Hakan: 1. Türk, Moğol ve Tatar hanları için "hükümdarlar hükümdarı" anlamında kullanılan bir unvan. 2. Osmanlı padişahlarına verilen ünvan

Han: Eski Türklerde yöneticilere verilen ünvan

Harun: 1. Parlayan. 2. Hz. Musa'nın ağabeyi

Hıncal: Öcünü alan

I HARFİ

Idıkut: 1. Eski Türklerde bir san. 2. Devlet yönetme gücü

Ildır: 1. Parıltı, parlayış. 2. Alacakaranlık. 3. Ege denizi kıyısında Karaburun Yarımadasının batısında arkeolojik nitelikte bir köy

Ilgar: 1. Çok çabuk, hızlı. 2. Hücum, akın. 3. Verilen söz. 4. Havanın parlak, açık olması. 5. Öfke

Ilgım: 1. Serap, belli belirsiz görünme. 2. Gök erimi, ufuk

Ilgın: 1. Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaç veya ağaççık.2. Hafif esen rüzgâr. 3. Kavurucu sıcak. 4. Belli belirsiz, hafif. 5. Serap. 6. Hayal. 7. İnce

İ HARFİ

İçten: Yürekten, candan, samimi

İdikut: Kutlu, saadetli, yüksek rütbeli

İlbay: Vali

İlbilge: Ülkenin en bilge kişisi

İlhan: 1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san

İlig: Eski Türklerde hükümdar

İlke: 1. Temel düşünce, temel kanı. 2. Temel bilgi. 3. Davranış kuralı

İlter: Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse

İmren: Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği

K HARFİ

Kadagan: Buyruk, emir

Kağan: 1. Hanların hanı, hükümdar. 2. Tarihte Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad

Kanat: 1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan

Kartal: Kartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş

Kayra: Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan

Kayral: Kayrılan, himaye edilen kimse

Keskin: 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın

Kınay: Çok çalışan, etkin, faal

Kıray: 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya, yol kesen

Kongar: Sarı ile siyah karışımı bir renk, koyu kumral, kestane rengi

Korkmaz: Hiçbir şeyden korkmayan, yılmayan, cesur

M HARFİ

Mançu: Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan

Mangalay: 1. Alın. 2. Binici, süvari

Mengü: Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş.

Mete: Büyük Türk-Hun İmparatoru. (M.Ö. 209-174)

Munar: 1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap

O HARFİ

Odhan: Ateşli hükümdar

Ogan: 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli

Oğuz: 1. Sağlam, gürbüz, güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4. Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydan olan kimselerin adı

Olcay: 1. Baht, talih, şans. 2. Bahtlı, talihli

Olcayto: Bahtlı, şanslı, talihli

Olgaç: Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş

Omaç: Hedef, amaç, gaye

Onat: 1. İyi, güzel, düzgün. 2. İyi yaradılışlı. 3. Doğru, dürüst, nitelikli. 4. Kolay.5. Uygun, münasip, yakışır.6. İyi ahlâklı

Ongun: 1. Eksiksiz, tam. 2. Verimli, bol. 3. Kutlu, uğurlu, beğenilen kimse. 4. Kurtulmuş, onmuş. 5. Gelişmiş, gürbüz. 6. Bayındır

Orçun: Bahtlı, şanslı, talihli

Orhun: Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı

Orun: 1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış

Oskay: Neşeli, mutlu

Oytun: 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova

Ozan: 1. Şiir yazan, şair. 2. Halk şairi. 3. Şakacı, güzel ve tatlı konuşan

Ö HARFİ

Öge: 1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret

Öğrünç: Sevinç

Öğün: 1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan

Öker: Akıllı kimse

Öktem: 1. Güçlü. 2. Onurlu

Öncü: 1. Kılavuz, rehber. 2. Önder. 3. Yeni bir görüş ve akım başlatan kimse

Öndeş: Yol gösteren, rehber, kılavuz

Öngen: Başarı, zafer

Örgen: 1. Organ. 2. İnce halat, urgan

Örün: 1. Açık renkli, beyazımsı. 2. Gökyüzünün açık, aydınlık durumu. 3. Çadırın tepesinde, aydınlanma için bırakılan açıklık. 4. Pencere

Ötken: 1. Akıllı, bilgili.2. Kahraman, cesur

Övünç: Övünmeye yol açan, övünülecek şey

Özenç: 1. İstek. 2. Gıpta, imrenme

Özerk: Kendi kendini idare edebilen kimse

Özker: Sağlam, temiz yürekli kimse

S HARFİ

Sağan: Hızlı uçan, uzun dar kanatlı küçük kuş

Sağın: 1. Serap. 2. Yanlışı, eksiği olmayan

Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse

Salgur: Saldıran, saldırgan

Saltık: 1. Kendi başına var olan, bağımsız, koşulsuz, mutlak. 2. Salıverilmiş, bırakılmış, azat edilmiş, özgür

Salur: 1. Kılıç. 2. Oğuzların Üçok boyuna bağlı bir Türk kabilesi

Saner: Ünlü, tanınmış kimse

Sargın: 1. Candan, içten, yürekten. 2. Çekici, cazibeli. 3. Kapalı, puslu hava. 4. İstekli, hevesli

Sartık: Azat olunmuş, salıverilmiş, özgür

Saygın: Saygı gören, sayılan, hatırlı

Sencer: 1. Kale, istihkâm. 2. Büyük Selçuklu hükümdarı

Serim: 1. Serme işi. 2. Sabırlı. 3. Genellikle öykülerde başlangıç bölümüne verilen ad

Sıdal: 1. Güç, kuvvet, dayanıklılık. 2. Olgunlaşmaya, erginleşmeye başlayan. 3. Öfkeli, sinirli

Sorgun: 1. Bir tür söğüt ağacı. 2. Sıkı, sert. 3. Çok uzun ve güzel saç

Sungun: Armağan, bağış, ihsan

Sungur: 1. Soğukkanlı, sakin kimse. 2. Akdoğan

Ş HARFİ

Şanlı: Ünlü, tanınmış kimse

T HARFİ

Talas: 1. Yelin kaldırdığı toz. 2. Fırtına, kasırga. 3. Can sıkıntısı. 4. Köşe. 5. Oğuzların 24 boyundan biri

Talaz: Kasırga, fırtına

Tankut: Şafak vakti gibi parlak, mutlu kimse

Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse

Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse

Tardu: Armağan, hediye

Tarhan: Tarkan. 1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi

Taybars: Taypars. Pars gibi güçlü kimse

Tolay: Topluluk, cemiyet

Totuk: Eski Türklerde askerî vali

Turhan: 1. Soylu ve seçkin kimse. 2. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kişi

Tumay: Sessiz, sakin

Tunga: 1. Görkemli, kuvvetli, muazzam. 2. Yiğit, kahraman. 3. Rütbe, unvan.4. Bir tür kaplan

Türk: 1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan

U HARFİ

Uçkun: 1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez

Ulaş: Amacına ermiş, isteğine kavuşmuş kimse

Uran: Yetenekli, usta, becerikli kimse

Uraz: Talih, şans

Ulum: Ululuk, haşmet, büyük gösteriş

Ulaç: 1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır

Uçkan: Çok uçan, uçucu

Uluca: Üstte, üst derecede bulunan kimse, önder

Umur: Görgü, bilgi, deneyim

Uraz: Talih, şans

Uygan: Uyumlu, uyan

Ü HARFİ

Ülgen: 1.Yüce, yüksek, ulu. 2. Eski Türklerde Gök Tanrı'ya verilen ad

Ülger: 1. Şeftali, kumaş vb.ndeki ince tüy. 2. Vecize

Üstek: Yüksek, yüce

Üner: Tanınmış, ünlü kimse

Ünsan: Adını duyuran, ünlü

V HARFİ

Vargın: Ulaşan, isteğine erişen

Varol: "Yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun" anlamında kullanılan bir ad

Verim: Ortaya çıkan, beklenilen, istenilen sonuç

Vural: "Vur ve al" anlamında kullanılan bir ad

Vurgun: Birine tutkun, âşık

Y HARFİ

Yabgu: Yol gösterici, kılavuz

Yalaz: Alev

Yalgın: 1. Serap, ılgın. 2. Alev

Yalım: 1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb.nin kesici yüzü. 3. Kaya. 4. Sarp yer, uçurum. 5. Şimşek. 6. Kuvvet, kudret. 7. Orun, derece. 8. Çalım, gurur; onur

Yalın. 1. Gösterişsiz, süssüz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz

Yalman: 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik

Yalvaç: Peygamber, elçi

Yarkan: Yüksek devlet mahkemesi

Yazgan. Yazan, yazar

Yengi: Yenme, alt etme, zafer, utku

Yetkin: Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin

Yıldır: Parlak, parlayan, ışıklı, ışık

Yula: Meşale

 

Bebeğinize isim koymak pek çok açıdan detaylı düşünülmesi gereken bir süreç. Bu süreçte bebeğinize daha kolay isim seçmek için size hazırladığımız Erkek Bebek İsimleri içeriğimizi de ziyaret edebilir, hazırladığımız listeden içinize en çok sinen isme karar verebilirsiniz. 

Bebeğinizin cinsiyeti henüz belli değilse kız bebek isim önerilerini de Kız Bebek İsimleri   içeriğimizden inceleyebilirsiniz.

 

Kaynaklar

Türk Dil Kurumu (TDK)